چشم شور هفته نامه ی همشهری جوان

هر وقت این همشهری جوان وسط یه ماجرایی میاد پرونده ویژه کار میکنه، اوضاع برعکس میشه/ دو موردش اینه: پاشایی بیمارستان بود، یه تیتر یک ازش کار کرد که پاشایی مرد مبارزه با سرطان هست، مجله پنجشنبه منتشر شد (میدونید که توی تهران همشهری جوان هفته بعد پنجشنبه قبلش منتشر میشه) فرداش پاشایی مرد/ هفته پیش برای کیروش کار کرد، فرداش ایران باخت/ خب بذارید یه ماجرایی تموم بشه

معین من...

دوباره ذهنم ریخته بهم... مثل پارسال... مثل آخرای مرداد و اولای شهریور 92... آخه دهن سرویس حالا وقت مردن بود؟ مردن هیچی، با دل آشوب نشستیم پشت در خونه تون، بازم گذاشتیمون سر کار، نمیای، نمیای، نمیای، نمیای، نمیای، نمیایــــــ... بعد که میای اینقدر گریه میکنیم که نمی فهمیم نماز میت رو چطور می خونیم، فقط اشک، فقط آه، فقط حس نبودن یه نفر، یه جای خالی، بهت بگم سیرابی کمه... گریه ی خاموش منو دوباره برگردوندی رفیق...